اصولا موضوعاتى که در اسلام نجس و ناپاک شمرده شده، اَسرار و علل گوناگونى دارد: یک دسته ذاتا پلید و ناپاکند و دسته دیگر با این که آلودگی ظاهری ندارند ولی آلودگی معنوی دارند. دسته سوم: مواردی است که این نوع پلیدى ها که گفته شد ندارند، ولى مبدأ یک سلسله مفاسد اجتماعى و فردى هستند، مانند مشروبات الکلى.
نوشابه هاى الکلى زیان هاى بسیارى دارند، از جمله: کاهش عمر، ضعیف شدن عاطفه خانوادگی و محبت نسبت به زن و فرزند، بالا رفتن ارتکاب جرائم، فقدان مغزهای متفکر و...؛ لذا در سوره بقره گناه آنها از نفعشان بیشتر دانسته شده؛چراکه اگر در تجارت مشروبات الکلى، سودى براى بشر باشد و یا فرضاً چند لحظه بى خبرى و فراموش کردن غم ها براى او سودى داشته باشد زیان آن به مراتب، وسیع تر و طولانى تر است. بنابراین، هیچ انسان عاقلى به خاطر نفع کم آن، به این همه زیان تن نمى دهد.
قال ابي عبدالله (عليه السلام)
مَنْ نَظَرَ إِلَى الْکَعْبَةِ لَمْ يَزَلْ تُکْتَبُ لَهُ حَسَنَةٌ، وَتُمْحَى عَنْهُ سَيِّئَةٌ، حَتَّى يَنْصَرِفَ بِبَصَرِهِ عَنْهَا.
هرکس به کعبه نگاه کند پيوسته براى او حسنه نوشته و گناهى از او پاک مى شود تا آن که چشم خود را از کعبه بگرداند.
کافى: 4/240/4