رکن 3 مطلب

قتل «نفس زکیّه» یکی از علائم «ظهور»

ارتباط ميان کشته شدن «نفس زکیّه» با «ظهور» امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) در چيست؟

طبق روايات شيعه، «قتل نفس زكيّه» از علائم ظهور حضرت مهدى(عج) است كه پس از آن، حضرت ظهور خواهند كرد؛ در روايت آمده: «بين قيام قائم(عج) و كشته شدن نفس زكيّه بيش از پانزده شب فاصله نيست». آری نفس زكيّه از طرف امام زمان(عج) مأمور تبليغ مي شود و بين ركن و مقام به شهادت مي رسد.

«مهدی(عج)» از نسل «عباس»؟!

چه دلايلي بر بطلان ادعای «عباسیان» مبنی بر این که «مهدی» از نسل «عباس» است وجود دارد؟

«عباسيان» در طول حکومت خود براى تثبيت موقعيت سياسى خویش دست به جعل احاديث زده و از احاديث متواتر «مهدويت» به نفع خود استفاده می کردند.؛ در حالي که این احادیث به هیچ وجه نمی تواند ثابت كند كه متولى سلطنت و حكومت جهانى از اولاد «عباس» است، چرا که علاوه بر ضعف سندی، مخالف با روایات متواتر و صحیحی است که مهدی موعود(عج) را از اولاد امیرالمومنین(ع) می داند.

نحوه ادای شهادت در وصیت، به هنگام متهّم بودن شاهد

نحوه أداى شهادت در مورد وصیّت، زمانی که شاهد متّهم به خیانت است، چگونه باید باشد؟

طبق آیات 106 تا 108 سوره مائده، برای ادای شهادت در وصیت، در صورت شک و تردید، باید آن دو نفر بعد از نماز به نام خدا سوگند یاد کنند و بگویند: ما حاضر نیستیم حق را به منافع مادى بفروشیم و به ناحق گواهى دهیم.... و در صورت کشف خیانت این دو شاهد، دو نفر دیگر از کسانى که گواهانِ نخست به آنها ستم کرده اند -یعنى ورثه میّت- جاى آنها را گرفته و به خدا سوگند یاد می کنند که گواهى ما از گواهى دو نفر اول به حق نزدیک تر است و ما مرتکب ستمى نشده ایم ... .

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

قال الرّضا عليه السّلام :

انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّى يَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا کانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ ... .

امالى صدوق ، ص 111