این کتاب که در واقع جلد یازدهم از کتاب «المنثور و المنظوم» است، توسط ابوالفضل احمد بن ابى طاهر خراسانى معروف به ابن طیفور (204_ 280ق) نوشته است. کتاب المنثور و المنظوم، که در چهارده مجلد تنظیم شده بود، مفقود گشته و فقط جلد یازدهم و دوازدهم آن در دست است و جلد یازدهم آن با عنوان «بلاغات النساء» به چاپ رسیده است. اصل کتاب درباره تاریخ شعر و نثر است و ابن طیفور در «بلاغات النساء» زنان شاعره نامدار تاریخ و اشعار و سخنان فصیح و بلیغ آنان را نقل و بررسى کرده است. بلاغات النساء از جهت نقل سخنان و مطالب مهم زنان صدر اسلام مثل حضرت زهرا(علیها السلام) و عایشه که در بسیارى از موارد به نفع عقاید و تاریخ تشیع است حائز اهمیت فراوان مى باشد. در واقع این کتاب علاوه بر اینکه کتابى ادبى به شمار مى رود به عنوان کتابى تاریخى، عقیدتى، و حدیثى نیز حائز اهمیت است. ابن طیفور در نقل بسیارى از مطالب مربوط به تاریخ و عقاید شیعیان و ائمه شیعه(علیهم السلام) کوتاهى نکرده و با موضعى منصفانه به نقل آنها پرداخته است.

ابوالفضل احمد بن ابى طاهر خراسانى معروف به ابن طیفور (204-280ق) یکى از بزرگترین دانشمندان اهل سنت در زمینه ادبیات عرب، تاریخ اسلام و تراجم (صحابه شناسى) است. پدران او در اصل از مَروْرود بودند اما او در بغداد تولد و وفات یافته است. او در خانواده اى به دنیا آمد که خاندان آنها از کارگزاران دولت مأمون بودند و مامون در همان روز ولادت ابن طیفور از خراسان به بغداد آمده بود. با توجه به صداقت علمى او در کتاب‌هایش، بسیارى از مطالب تاریخى را که موافق با عقاید و تاریخ تشیع بوده نقل کرده است. از این رو براى مورخان شیعه حائز اهمیت مى باشد.