یکی از ويژگى هاى منحصر به فرد حضرت فاطمه(س) این است که پیامبر(ص) تنها بر دستهاى حضرت زهراء(س) چندين بار و در مواضع گوناگون بوسه زده است. و حدیث بوسه بر دست سعد بن معاذ که آثار کار بر آن بود اما از جنگ تبوک تخلف کرده بود با توجه به ضعف سند و اینکه سعد در آن زمان زنده نبوده، باطل است.

ابوذر، اسراف و تبذیر و بخشش هاى ناهنجار خلیفه سوم را برنتابید و علیه آنها خروشید و تحریف هایى را که مى خواستند براى پشتوانه سازى این حاتم بخشى ها درست کنند، تحمل ننمود و بر خلیفه و توجیه گرى کعب الأحبار، طعن زد و لذا خلیفه، این فریادِ رساى عدالتخواهى،حقگویی و امر به معروف و نهی از منکر، را از مدینه تبعید کرد.

کسى که سوره انعام را قرائت کند هفتاد هزار فرشته که هنگام نزول سوره آن را بدرقه می کردند، به عدد هر آیه اى از این سوره، هر روز و شب بر او درود مى فرستند؛ و کسى که سه آیه اول آن را تلاوت کند، خداوند چهل هزار فرشته را موکّل او مى کند که ثواب عبادتى همانند عبادت آنها را تا روز قیامت براى او بنویسند؛ و اگر چهار رکعت نماز بخواند با سوره حمد و انعام و پس از قرائت نماز بگوید: «یا کَرِیمُ...» هر حاجتى از خدا طلب کند، خداوند به او خواهد داد.

هنگامی که پیامبر(ص) مطلع شد که علی(ع) می خواهد فاطمه(س) را به منزل خود ببرد، با این خواسته موافقت کرد و از علی(ع) خواست مقدمات کار را در عرض یکی دو روز به سرانجام برساند. حضرت رسول(ص) در مراسمی ساده و سرشار از معنویت، غذایی ساده آماده ساخت و علی(ع) همه را به ولیمه دعوت نمود و به برکت الهی همه از آن غذای کم و ساده بهره مند شدند. سرانجام نیز دست فاطمه(س) را در دست علی(ع) گذاشت و با دعا، آن ها را بدرقه کرد.