علّت اهتمام اديان آسماني به مساله توحيد و شرک

چرا اديان آسماني به مساله توحيد و شرک اهميّت زيادي داده اند؟

 مسأله توحيد زيربناى شناخت تمام صفات خدا، و مهمترين سرچشمه پيشرفت و تكامل در جهان انسانيّت است. هميشه اختلاف موجب ويرانى و ضعف و عقب ماندگى بوده، و اتحاد و يگانگى سرمايه اصلى قوّت، قدرت، عمران و آبادى است؛ ايمان به خداوند يگانه حلقه اتصالى است كه قلوب ميلياردها انسان را به هم پيوند مى دهد. تربيت اخلاقى و پرورش صفات انسانى نيز در سايه توحيد ميسّر است، چرا كه ريشه فضايل اخلاقي، همان اخلاص و پاكسازى دل از غير خدا است.

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

بَکى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّ بَکى .

امام زين العابدين عليه السّلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اينکه گريه مى کرد.

بحارالانوار، ج 46، ص 108