امام علی(ع) درباره مرگ که همانا مهم ترین حادثه زندگی انسان است، می فرماید: «تعجب مى كنم از كسى كه مرگ را فراموش مى كند با اين كه مردگان را با چشم خود مى بيند»، مرگ يعنى پايان همه چيز در دنيا و جدا شدن از تمام مقام ها و اموال و ثروت ها و مهم تر بسته شدن پرونده عمل انسان به گونه اى كه نمى تواند حسنه اى بر حسنات يا سيئه اى بر سيئات خود بيفزايد. انسان بارها مشاهده كرده كه بسياري از بستگان و دوستان خود را كه به سوى ديار اموات مى برند؛ اما با اين وجود حاضر به عبرت گرفتن از مرگ نيست.

«عَبرت» از مادّه «عبور» و «عبر» به معناى انتقال از حالتى به حالت ديگر است. امّا «عِبرت» به معناى كيفيّت قابل مشاهده اى است كه انسان به وسيله آن منتقل به چيزى كه قابل مشاهده نيست مى شود. بعضى نيز گفته اند: «عِبرت» به معناى دلالتى است كه انسان را به مقصود مى رساند. اين واژه به معناى تعجّب نيز آمده است.