ضرورت «خداشناسی»؟

چرا باید خدا را بشناسیم؛ مگر شناخت خدا چه اثری بر زندگی انسان دارد؟ چرا بايد در اين باره تحقيق كنيم؛ اهميت شناخت خدا در چيست؟ چه ضرورتي ما را به تفكّر در مبدا هستي بخش عالم وا مي دارد؟

انگیزه ها و ضرروت هایی که ما را ودار می کنند تا خدا را بشناسیم عبارتند از: 1. عشق به آگاهی و آشنایی با جهان هستی؛ 2. حسّ شکرگزاری؛ 3. پیوند سود و زیان ما با این مسأله؛ 4. سرآمد بودن خداشناسی در بین معرفت ها.
آثار و ثمرات شناخت خدا نیز عبارتند از: 1. پیشرفت علوم؛ 2. تلاش و امید؛ 3. احساس مسئولیّت؛ 4. آرامش.

 

فلسفه نزول آفات و بلاها

فلسفه نزول آفات و بلاها چیست؟
هنگام وقوع حوادثی از قبیل زلزله و سیل، عده ای از مردم سؤالاتی از این قبیل از خود می پرسند:
«چرا گاه و بیگاه زمین لرزه ها و سیلها و بیماریهای واگیر و مانند اینها خرمن هستی عده ای را می سوزاند؟ چرا این حوادث در بعضی از نقاط روی می دهد و بعضی دیگر سالم می مانند؟ فلسفه نزول این آفات و بلاها چیست؟ آیا فقط عده ای گناهکارند و باید مجازات شوند و عده ای دیگر بی گناهند؟»

اولا: بسیاری از امور که ما آنها را بلا می پنداریم بخاطر آن است که سود و ضرر خود را معیار آن دانسته ایم؛ درحالیکه در مجموع نعمت و رحمت است. مانند؛ باران شدیدی که به خانه یا مزرعه ای آسیب می زند. از دید صاحب خانه و مزرعه بلاست ولی این باران باعث وفور آب قنات ها و نهرها می شود و رحمت است. فلسفه بروز بلاها، درک وجود نعمت هاست که باعث می شود قدر آنها را بهتر بدانیم؛ لذا نتیجه آن خیر است. و یکى از عوامل نزول بلا، شیوع برخى از گناهان بزرگ در میان مردم است.

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

مَنْ مَاتَ فِي طَرِيقِ مَکَّةَ ذَاهِباً أَوْ جَائِياً أَمِنَ مِنَ الْفَزَعِ الاَْکْبَرِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.

کسى که در راه رفتن يا بازگشتن از مکه بدرود حيات گويد، از ترس و هراس روز قيامت ايمن گردد.

تهذيب الاحکام: 5/23/68