خداى متعال در آیات 6 ـ 9 سوره «انشقاق» انسان ها را مخاطب ساخته و می فرماید: همواره زندگى او آمیخته با زحمت و رنج و تعب است و زمانى به پایان مى رسد که پرونده این دنیا بسته شود و انسان با عملى پاک خداى خویش را ملاقات کند.
آنچه در این آیات شایسته ی توجه بیشتر است این است که خطاب به همه ی انسانهاست یعنی در وجود همه اسباب هدایت پذیری وجود دارد و دوم اینکه خداوند از خود به عنوان ربّ یاد می کند یعنی این سختی ها جزئی از برنامه ی تربیتی خداوند است.

خداوند در سوره «انشقاق» مى فرماید: «اى انسان تو با رنج و تلاش به سوى پروردگارت پیش مى روى، و سرانجام او را ملاقات خواهى کرد». بر اساس این آیه، زندگی انسان همواره آمیخته با زحمت و رنج است، حتى اگر هدف، رسیدن به متاع دنیا باشد، چه رسد به این که هدف، آخرت، سعادت جاویدان و قرب پروردگار باشد. از سویی تعبیر به «ملاقات پروردگار»، حال چه در صحنه قیامت باشد، یا از طریق شهود باطن، نشان مى دهد: این رنج و تعب زمانى به پایان مى رسد که پرونده این دنیا بسته شود و انسان با عملى پاک، خداى خویش را ملاقات کند.