خداوند در بیان علت گرفتاری های کافران می رماید: «این عذاب ها به خاطر آن است که به ناحق در زمین شادى مى کردید و از روى غرور و مستى شهوات به خوشحالى مى پرداختید!». در واقع  لذّت مخالفت با پیامبران و کشتن مؤمنان و در فشار گذاردن محرومان، و ارتکاب گناهان و قانون شکنى ها، همان  شادى هاى توأم با غرور و غفلت، به همراه شهوت است که انسان را به سرعت از خدا دور مى کند و از درک حقایق باز مى دارد. آنان در روز قیامت باید کفاره آن همه شادى بى جا را در لابلاى شعله هاى آتش بدهند..