«تفسیر» در لغت یعنى برگرفتن نقاب از چهره. قرآن، یک چهره عمومى و همه فهم دارد، اما چهره هاى دیگری هم دارد که«بطون» قرآن است و همه چشم ها قدرت دید آن را ندارند. تفسیر، به چشم ها قدرت و به انسان شایستگى دید آنها را تا حد امکان مى دهد. همچنین قرآن، چهره هائى نیز دارد که گذشت زمان و پرورش نبوغ و استعدادها از آن پرده برمى گیرد. از همه اینها گذشته، قرآن خودش، خود را تفسیر مى کند و آیاتش پرده از چهره یکدیگر برمى گیرند.