از عبارات تورات در فصل 32 از سفر خروج، استفاده مى شود که؛ دستور بت سازى و بت پرستى به وسيله هارون صادر گرديد و به كمك او اجرا شد؛ و او نه تنها جلوگيرى از اين عمل نکرد، بلكه خود مروج و بنيان گذار آن بود و در اين قسمت سخنى از سامرى مطلقاً در ميان نيامده. چگونه منطق و عقل قبول مى كند كه چنين نسبت شرم آورى را به هارون بدهيم در حالی كه او جانشين موسى و وزير او و رئيس كاهنان بنى اسرائيل بوده است؟