حُسن ذاتی گریه و فلسفه عزاداری

آیا حُسن ذاتی گریه را می توان فلسفه تاکید بر گریه و عزاداری برای امام حسین(علیه السلام) دانست؟

برخی معتقدند سرّ تأکید ائمه(ع) نسبت به برپایی مجالس عزای امام حسین(ع)، به خاطر حسن ذاتی گریه است. در حقیقت گریه، فشارهای ناشی از عقده های درونی انسان را کاهش داده و به منزله سوپاپ اطمینان، در شرایط بحرانی موجب تعادل روحی انسان می گردد. باید گفت این تحلیل، یک اشتباه بزرگ است و با توجه به سفارش های بی شمار ائمه(ع) و وعده های ثواب گریه بر آن حضرت، به یقین باید به دنبال هدفی برتر بود.

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

بَکى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّ بَکى .

امام زين العابدين عليه السّلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اينکه گريه مى کرد.

بحارالانوار، ج 46، ص 108