تنها افرادى که «مستقلات عقلیه» را منکرند مى توانند ترجیح «مرجوح» بر «راجح» را بپذیرد. البته آنها هم به زبان این را می گویند و الّا در عمل دائماً به سراغ ترجیح برتر مى روند. مثلا؛ میوه هاى خراب را رها کرده و میوه هاى خوب را جدا مى کنند. پس، قانون «ترجیح بهتر» یک قانون عقلى است که همه آن را عملا پذیرا هستند، ولى گاهی وضع جامعه چنان دگرگون مى شود که ضدّ ارزش ها جانشین ارزش ها مى شود، و انسان هاى ظاهراً عاقل، ممتازها را رها کرده به سراغ غیر آنها مى روند.