انسان از نقطه عدم به راه افتاده و در سایه تهذیب نفس و رعایت تقوای الهی به سوى لقاء اللّه پيش مى رود. در آيات قرآن تعبيراتى همچون «اِنّالِلّه وَاِنّا اِليه راجعون»، «اِنَّ اِلى رَبِّك الرُّجعى»، «صراط العزيز الحميد»، «الصّراط الْمُستقيم»، «سبيل اللّه» و «لِيَصُدُّوا عن سبيل اللّه» اشاره به اين ديدگاه است. در روايات اسلامى نيز سخن از برگرفتن زاد و توشه از اين دنيا براى سفر آخرت[یعنی سلوک الی الله] شده است. در خطبه 157 مى خوانيم: «در اين ايّام فانى براى ايّام باقى زاد و توشه برگيريد!».