میرزا بهاء که هدفش از نبوت را آسان کردن تکالیف و تطبیق دادن دستورهای دینی بر خواست مردم و مقتضیات زمان اعلام کرده، برای آن که مردم با تیمم، دست و صورت خود را خاک آلود نکنند و به جهت آسانی تکلیف فتوا داد: «در صورتی که برای وضو آب نداشتید، و یا عذری در استعمال آب داشتید، لازم است پنج مرتبه بگویید: بسم الله الاطهر الاطهر».
میرزا بهاء در نحوه وضو قائل به اختصار شده و شستن دست ها تا آرنج و مسح سر و پا را لازم نمی داند و برای سهولت بیشتر، نیت و قصد قربت را نیز از وضو برداشته و وضو را به شستن معمولی دست و صورت، در صورت توانائی و بودن آب، برای سه نماز مختصر نموده است.
قال الباقر عليه السّلام :
ما مِنْ رَجُلٍ ذکَرَنا اَوْ ذُکِرْنا عِنْدَهُ يَخْرُجُ مِنْ عَيْنَيْهِ ماءٌ ولَوْ مِثْلَ جَناحِ الْبَعوضَةِ اِلاّ بَنَى اللّهُ لَهُ بَيْتاً فى الْجَنَّةِ وَ جَعَلَ ذلِکَ الدَّمْعَ حِجاباً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النّارِ.
الغدير، ج 2، ص 202