سلیمان بن عبدالملک مردی خوش گذران و تجمل پرست بود و همین روحیه تجمل پرستی از دارالخلافه به شهرهای دیگر قلمرو اسلامی رفت و در میان مردم معمول گردید. دوران خلافت او فقط سه سال بود. او در ابتدای دوران خلافت، با آزاد کردن زندانیان زمان حجاج و برکناری ماموران مالیت بگیر او، از خود نرمش نشان داد، اما بعدا این روش را تغییر داد و تحت تاثیر احساسات انتقام جویانه قبیله ای، حتی در مورد برخی از والیان خود دست به قتل و ظلم زد و دو تن از فاتحان دلیر آندلس را مورد بی مهری قرار داد.