بسیاری از پژوهشگران و نویسندگان تاریخ، که با نگرشی اسلامی به انقلاب مشروطیت نگاه می کنند، «بابیگری» و «بهائی گری» را یکی از عمده ترین عوامل انحراف آن می دانند، از افرادی که در این زمینه تلاش و فعالیت بسیار داشتند، و با نوشته های خود، سعی در تبلیغ مشروطیت و دموکراسی از نوع غربی آن می کردند، باید از افرادی چون «میرزا آقا خان کرمانی» و «شیخ احمد روحی» نام برد. نکته جالب توجه این که، هر دو پیرو فرقه بابیت و داماد «میرزا یحیی صبح ازل» سرکرده فرقه بابی های ازلی و برادر «بهاء الله» بودند.

نوشته "میرزا آقاخان کرمانی" و "شیخ احمد روحی" دو تن از ازلیان است که دربارهٔ احکام آئین مقدس "بیان" و پاره‌ای از وقایع تاریخی نگاشته شده‌است. نویسندگان این کتاب در ارتباط با "بهاءالله"، بنیانگذار دین بهائی و مشاورش، از تعابیری تند و توهین‌آمیز استفاده کرده‌اند. این کتاب از طرف بابیّه، بدون تاریخ و بی آنکه اسم محلّ چاپ ذکر شود، در 330 صفحه وزیری با یک مقدّمه 18 صفحه ای به چاپ رسیده است. علت نام‌گذاری کتاب به هشت بهشت، وجود هشت بابی است که در آن گردآوری شده‌است.