از نام هاي جهنّم، «هاویة» است، كه فقط يكبار در «قرآن» آمده و در اصل از ماده «هُوِيّ» به معناى افتادن و سقوط كردن است؛ زيرا كافران و مجرمان در آن سقوط مى كنند، ضمناً اشاره به عمق دوزخ نيز دارد. «قرآن» مى فرمايد: «اما آن كس كه ترازوهاى [عمل] او سبك است، پناهگاهش هاويه است و تو چه مى دانى هاويه چيست؟ آتشى است داغ و سوزان».