پاسخ اجمالی:
گرفتار شدن به عجله و بی صبری در انجام کارها و اتخاذ تصمیمات، یک شبه به وجود نمی آید. این مسأله معلول خصلت های سوءِ شخصیتی و رفتاری فراوانی است که بدون معالجه آنها، رستن از بند این آسیب اخلاقی امکان ناپذیر است؛ خصلت هایی مانند: هواپرستى؛ حُبّ و وابستگى به دنيا؛ نداشتن سعه صدر؛ جهل و نادانى.
پاسخ تفصیلی:
گرفتار شدن به عجله و بی صبری در انجام کارها و اتخاذ تصمیمات، یک شبه به وجود نمی آید. این مسأله معلول خصلت های سوءِ شخصیتی و رفتاری فراوانی است که بدون معالجه آنها، رستن از بند این آسیب اخلاقی امکان ناپذیر است؛ خصلت هایی مانند:
هواپرستى: انسانهاى هواپرست، معمولا براى رسيدن به خواست دل، عجول و دستپاچه اند و غالبا هوا و هوس ها به آنها اجازه نمى دهد در عواقب امور بيانديشند و راه درست را براى رسيدن به مقصد برگزينند. به همين جهت خود رابه آب و آتش مى زنند و با دستپاچگى به سوى هوس هاى خويش مى دَوَند و خود را گرفتار مى سازَند.
حُبّ و وابستگى به دنيا: بنده دنيا چيزى جز دنيا را نمى بيند، و گويى چشم و گوش او كور و كر مى شود. آتش عشق و شوق دنيا در دل او زبانه مى كشد و او را با شتاب به دنبال خيالات خام مى فرستد و اغلب بر اثر عجله و شتابكارى، مشكلات و موانع راه را نمى بيند و خود را براى مقابله با آن آماده نمى كند و به همين دليل گرفتار شكست و ناكامى مى شود.
نداشتن سعه صدر: افراد كم ظرفيت معمولا عجول اند و صاحبان سعه ی صدر با تأنّى و خويشتن دارى و بردبارى گام برمى دارند و همه چيز را زير نظر مى گيرند و با قدرت و قوّت، در عين خونسردى، به سوى مقصد پيش مى روند و به همين دليل، كمتر گرفتار شكست مى شوند.
جهل و نادانى: افراد جاهل و نادان اغلب گرفتار اوهام و پندارهاى غلط هستند و به گمان اينكه مقدّمات كار فراهم است، خود را در گرداب حوادث مى افكنند و با ناكامى و شكست روبرو مى شوند. در حالى كه هوشياران آگاه، تمام جوانب كار را مورد بررسى قرار مى دهند و با دورانديشى و دوری از هر گونه شتابزدگى، برنامه ريزى مىكنند و مطمئناً پيروز مى شوند.[1]
منبع:
اخلاق در قرآن
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.