برخی با استناد به سیاق آیات قبل شان نزول آیه تبلیغ را درباره تضمین الهی به پیامبر برای حفظ جانش در برابر مکر یهودیان دانسته اند. پاسخ: اولا: با توجه به نزول این آیه در حجه الوداع و آخرین سال حیات پیامبر یعنی زمانی که یهود تضعیف شده بودند و خطری از جانب شان پیامبر را تهدید نمی کرد، این تفسیر بی جا است. ثانیا قرآن موجود بر اساس ترتیب نزول آن نبوده تا بتوان به سیاق آیات آن بر ظهور یک معنا تمسّک کرد. ثالثا: بر فرض پذیرش سیاق، باید گفت سیاق قرینه مقامی است و در برابر نص روایات اعتباری ندارد.

جماعتى از علماى اهل سنت این حدیث شریف را که معجزه اى از پیامبر(ص) نیز به حساب مى آید نقل کرده اند، از جمله: احمد بن صالح مصرى، استادِ بخارى؛ طبرانى؛ حاکم نیشابورى؛ ابواسحاق ثعلبى؛ ابوالحسن ماوردى؛ ابوبکر بیهقى؛ خطیب بغدادى؛ قاضى عیاض اندلسى؛ خطیب خوارزمى؛ ابن حجر عسقلانى؛ ابوالعباس قسطلانى؛ ذهبى؛ سبط بن جوزى؛ ابن عساکر؛ ابن کثیر و... .
 

حدیث ثقلین را مى توان از چند طریق تصحیح نمود:1 ـ وجود حدیث در صحاح.2 ـ وجود حدیث در کتبى که درباره صحاح نوشته شده است.3 ـ تصریح علمای اهل سنت بر صحّت حدیث.4 ـ وجود حدیث در کتاب هایى که التزام به نقل حدیث صحیح داده اند.