اولا: معاویه براى انتخاب خلیفه بعدى خود شایستگی نداشت و فرد مورد نظر او نیز لیاقت خلافت نداشت. ضمن اینکه اگر این ایده معاویه پسندیده بود، پس چرا پیامبر(ص) هنگام نزدیک شدن وفاتش به این فکر نیفتاد؟! و آثار سوء اختلاف را از میان مردم برطرف نساخت. درثانی: انتخاب یزید کدام اختلاف را برطرف کرد؟! مگر حادثه کربلا، حرّه و قصّه کعبه در زمان او به وقوع نپیوست؟! باور شیعه به انحصار خلافت در آل على(ع) به دلیل ثابت بودن عصمت آن ها، بر اساس نصوص متواتر نبوى مى باشد.

ابن عبد ربّه در کتاب العقد الفرید مى نویسد: بلاى شیعه همانند بلاى یهود است. یهود مى گوید: حکومت و پادشاهى ویژه آل داود است، شیعه نیز مى گوید: حکومت و مُلک ویژه آل علىّ بن ابى طالب است. در پاسخ باید گفت، اولا: امامت اولاد علي(ع) از طرف خدا و بر اساس شايستگي بوده. ثانیا: اگر این سخن شیعه پیامد بدى دارد، پیامد آن متوجه پیامبر اکرم(ص) است که با حدیث صحیحِ قطعىِ متواتر و مورد اتّفاق، آل على را جانشین خویش قرار داده است.