با توجّه به سیر و سیاق آیه تردیدى نیست که مراد از «عهدی»‌ که خداوند صراحتا گفته آن را به ظالمان نخواهد داد، همان مقام «امامت» است، چرا که «لا ینال عهدى الظّالمین»،جواب «و من ذرّیّتی» است که همان درخواست امامت توسط ابراهیم(ع) برای ذریّه اش می باشد. بعضی از مفسران و علماى اهل سنت مانند فخر رازی و بیضاوی نیز به این مطلب اعتراف کرده‌اند.

واژه مولی در لغت به معنای شایسته تر و سزاوارتر است. درباره آیه 15 سوره حدید که اين واژه در آن به کار رفته، گروهی از مفسرین مثل ابن عباس، فراء، شیبانی، طبری، تفتازانی و... آن را فقط به معنای شایسته تر و گروهی مثل ثعلبی،  زمخشری، بیضاوی و... معنای شایسته تر بودن را یکی از معانی آن دانسته اند. البته آیات دیگری نیز در سوره های بقره و آل عمران و توبه نیز وجود دارند که در آنها این کلمه به معنای سزاوارتر به امر، مورد نظر بوده است.

ابن تیمیه ادعا کرده: نظر شیعه درباره شأن نزول آیه ولایت ناشی از جعل حدیثی است که به اجماع اهل حدیث آگاه کذب محض است. پاسخ: تکذیب روایتی که سندش به بسیاری از صحابه همچون امیرالمومنین، ابن عباس، ابوذر، عمار و... می‌رسد و بسیاری از امامان و حافظان حدیث آن را نقل کرده‌اند، جسارت و وقاحت بسیاری می‌خواهد. روایتی که محدّثان آن را نقل کرده اند، و حتّى برخى از آنها به صحّت آن تصریح کرده اند و اهل علم بر استدلال به آن اتفاق نظر داشته اند چگونه ممکن است بر کذب بودن آن اجماع داشته باشند؟!