پدرعبداللّه بن احمد گفته: او ثقه است و احادیثش صلاحیت استدلال دارد، از ابن معین نقل شده: فطر بن خلیفه موثق است و شیعه، احمد گفته: فطر موثق ولى افراطى است. ابوبکر بن عیاش مى گوید: روایتى از فطر بن خلیفه رها نشد که به آن عمل نشود، ابوحاتم گفته: او صالح الحدیث است، ابن سعد و نسایى گفته اند: او موثق است، بخارى در صحیح خود و اصحاب سنن اربعه ودیگران از فطر حدیث نقل کرده اند.
ذهبى در میزان الاعتدال او را شیعه دانسته ولیکن گفته: ثورى، ابوبکر بن عیّاش و عده اى از این طبقه از وى روایت نقل مى کنند، مسلم و اصحاب سنن اربعه، به گفته هایش اعتماد و استدلال مى کنند، احمد او را توثیق کرده و ابن عدى گفته: بسیار راستگوست. یحیى قطان گفته: عمل به روایاتش عیبى ندارد. او از انس بن مالک، سعد بن عبیده و یحیى بن عبّاد حدیث نقل کرده است. وى سال 127 هجرى وفات یافت.
قال ابي عبدالله (عليه السلام)
مَنْ مَاتَ فِي طَرِيقِ مَکَّةَ ذَاهِباً أَوْ جَائِياً أَمِنَ مِنَ الْفَزَعِ الاَْکْبَرِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
کسى که در راه رفتن يا بازگشتن از مکه بدرود حيات گويد، از ترس و هراس روز قيامت ايمن گردد.
تهذيب الاحکام: 5/23/68