ذهبى گفته: حسن موثق، حافظ و متقن است و يکى از بزرگان و سرشناسان بود. ابن سعد، ابن معین، نسایی و دیگران او را ثقه دانسته اند و مسلم و نويسندگان سنن به احاديث او استدلال کرده اند. ابوزرعه گفته: در حسن اتقان، فقه، عبادت و زهد جمع است. ابونعيم گفته: از هشتصد محدث، حديث نوشته و فرا گرفته ام اما با فضيلت تر از حسن بن صالح در ميان آنها نيافتم. وى سال 100 هـ.ق متولد، و سال 199 وفات يافت.