یاقوت حموى در«معجم الأدباء» در شرح حال «ابن مفجّع» مى نویسد: قصیده «ذات الأشباه» از آن اوست. این قصیده از آن رو ذات الأشباه نامیده شده که سراینده اش به حدیث تشبیه نظر داشته است و با این مطلع آغاز می شود: اى که مرا براى محبّتم به على سرزنش مى کنى، برخیز و نکوهیده و رسوا به دوزخ در آى...، و در ادامه شباهت علی(ع) با پیامبران در حدیث تشبیه را به نظم آورده.