قرآن كريم مي فرمايد: در بهشت فرشهايي وجود دارد كه آستر آن «پرنيان» است. حال خدا مي ‏داند رويه اين فرشها چيست؟ چون فرش آستري دارد كه روي زمين مي ‏افتد و رويه ‏اي كه انسان روي آن مي‏ نشيند. «مُتَّکِئينَ عَلي‏ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ» آسترش استبرق و حرير و پرنيان ارزنده است. امّا ظاهر آن فرش چيست؟ چون بيش از حرير و بالاتر از پرنيان چيزي در عالم طبيعت نيست كه ما را به آن تشويق كنند. لذا نفرمود، ظاهر و رويه آن چيست! بايستي رفت و ديد.