از مهمترین جلوه های زندگی امام علی(ع)، زهدی است که سرتاسر زندگی آن حضرت را پوشانده است؛ فقراء را در اطراف خویش جمع کرده و با مهربانی با آنان رفتار می کرد. گاه می شد که در وقت نماز تنها پیراهنش که خیس بود را می پوشید و در همان حال خطبه می خواند. غذای بسیار ساده‌ای داشت و مردم را در رحبه مسجد کوفه، اطعام می‌کرد و خود در خانه خود، غذا می‌خورد. فرمود: «به خدا سوگند هرگز ندیدم که در خانه رسول خدا نان بدون سبوس باشد». همچنین می فرمود: «من کسی هستم که دنیا را خوار کرده ام».

«جنگ احزاب» چنان که از نامش پیدا است مبارزه همه جانبه اى از ناحیه عموم دشمنان اسلام بود. مسلمانان با پیشنهاد «سلمان فارسى» در اطراف «مدینه» خندقى کندند. طوفانى سخت نیز به فرمان خدا وزیدن گرفت و نیروهاى غیبى فرشتگان، به یارى مسلمانان شتافتند و قدرت نمائى امیرمؤمنان على(ع) در برابر «عمرو بن عبدود» بر آن افزوده شد. در نتیجه این غزوه با پیروزى مسلمانان به پایان رسید.