برخی از ادله آنها عبارتتند از: 1- لزوم اداى امانت الهى: پیامبران عمر جاویدان نداشته و در هر عصرى لازم است که راهنمایى مؤیّد من عندالله باشد تا مردم را به سعادت راهنمایى کند. 2- لزوم پاسدارى از دین: درگذر زمان احتمال بدفهمى و تحریف پیام پیامبران وجود دارد، بنابراین لازم است در هرعصرى امامى باشد تا دین را از تحریفات باز دارد. 3- تعلیم و هدایت: انسان در امور معنوى همیشه محتاج به تعلیم و حمایت است، لذا در تمام زمانها احتیاج به امام است که انسان را به معنویت رهنما باشد.