مهارت در سخن گفتن مرهون عوامل متعددى است كه يكى از مهم ترين آنها تمرين مداوم است. اعتماد به نفس و مرعوب نشدن در برابر جمعيّت و حفظ خونسردى و تلقين موفقيّت به خويشتن، حضور در مجالس اساتيد سخن و استفاده از تجربيات آنها و دقت در نكات ظريفى كه در برابر مخاطبان خود اعمال مى كنند از جمله این عوامل است. همچنین حالات روحى انسان از شادى و غم، سلامت و بيمارى، آرامش و اضطراب و گرفتارى نيز در اين امر بسيار مؤثّر است.
امام سجاد(ع) فرزند حسين بن على(ع)، سال 38 قمرى ديده به جهان گشود. مشهورترين القاب ایشان «زين العابدين» و «سجاد» است. حدود دو سال از خلافت جدش امير مؤمنان(ع) و ده سال حوادث دوران امامت امام مجتبى(ع) و ده سال از دوران امامت پدرش حسين بن على(ع) درک کرد. در محرم سال 61 هجرى در كربلا حضور داشت. پس از فاجعه كربلا كه امامت به او رسيد، همراه ديگر اسيران به كوفه و شام برده شد. او در اين سفر با سخنرانيهاى آتشين خود حكومت يزيد را رسوا ساخت. در سال 94 يا 95 هجرى در مدینه به شهادت رسيد.
قالَ الباقر عليه السّلام :
بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.
بحارالانوار، ج 44، ص 258