شايد بتوان گفت علت پيدايش گروه غلات در عصر امام هادي(ع) ، امور زير بوده است: 1-كرامت هایى كه از امام مشاهده مى کردند و قادر به توجيه و تحليل صحيح آن نبودند. 2- مى خواستند قيود و حدود و ضوابط اسلامى را زير پا گذاشته طبق ميل و هوسهاى خود رفتار كنند، لذا تمام محرمات را حلال مى شمردند. 3- چشم طمع به اموال مردم دوخته بودند و مى خواستند وجوهى را كه شيعيان به ائمه مى پرداختند به چنگ آورند.

برغم آنكه فعاليت هاى اجتماعى و سياسى امام عسکری(ع) به شدّت تحت كنترل حكومت عباسى بود، رقم هاى قابل توجهى از وجوهات شيعيان توسط بزرگان شیعه و یا نمایندگان امام(ع) از مناطق مختلف، به آن حضرت مى ‏رسيد. در کتب تاريخی میزان اموالی که از جرجان، جبل(قسمتهاى كوهستانى ايران تا قزوين و همدان)، قم، و سایر نقاط به دست امام رسیده گزارش شده است.