در آیات قرآن و اخبار اسلامى توصیه های فراوانی به یاد خدا شده و آن را برتر از جهاد و شهادت دانسته اند. هدف از ذکر در آیات و روایات، ذکر زبانی، قلبی و عملی است تا نور پروردگار تمام زندگی انسان را فراگرفته و فرمانش نصب العین قرار گیرد، و مقصود از مجلس ذکر، جلسه ای است که در آن علوم اسلامی احیاء شده و انسان ها به راه خدا بیایند.

روایات متعددى در منابع شیعه و سنی در تفسیر آیه«وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ»، وارد شده که نشان مى دهد از جمله مسائلى که روز قیامت سؤال مى شود، ولایت امیرمؤمنان على(ع) است. البته ولایت به معنى یک دوستى ساده و یا اعتقاد خشک نیست، بلکه، هدف قبول رهبرى على(ع) در مسائل اعتقادى و عملى و اخلاقى و اجتماعى بعد از پیامبر(ص) است.

تبليغ عملي همیشه مؤثرترین برنامه ها است، چون عمل، حکایت از ایمان عمیق انسان به گفتارش مى کند، از سویی  همواره وجود الگوهاى بزرگ در زندگى انسان ها، ابزاری مؤثر در تربیت آنها بوده است، به همین دلیل، پیشوایان معصوم(ع) با عمل و گفتار خود به تبیین مسیر هدایت می پردازند. نشان مى دادند، لذا امام صادق(ع) در حدیثی مي فرمايند: «مردم را با اعمال خويش به سوى خدا دعوت کنيد نه با زبان». از این رو مسلمانان بايد الگو و اسوه نيکي باشند، تا با زبان عمل، اسلام را به دنيا معرفى کنند.