قرآن مي فرمايد: «تقوای الهي را مراعات كنيد و در بين تان آشتي ايجاد کنيد». همچنین می فرمايد: «براي اصلاح بين مردم، خدا را در معرض سوگند قرار ندهيد». در اینجا دو تفسیر وجود دارد؛ نخست: در مورد كسانى است كه هنگام عصبانیت، سوگند می خوردند که براى اصلاح بین دو طرف کاری نکنند، و خداوند می فرماید این قسم ها بیهوده است. دوم: براى اصلاح بین مردم سوگند ياد نكنيد؛ زیرا اهمیت این کار بدیهی است و نیاز به سوگند ندارد. و نیز هنگام نهی از سخنان درگوشی، گفتار درگوشی در راستای اصلاح بین مردم را استثنا می کند.

عملی که از روی «علم» نباشد آفاتی دارد. مانند: 1- باعث گمراهی انسان از مسیر حق می شود. امام صادق(ع) فرمود: «عمل كننده از روى نادانى به جز دورى از راه حق چيزى به همراه ندارد». 2- عمل مورد قبول واقع نمی شود. امام صادق(ع) فرمود: «خداوند عمل را بدون علم نمى پذيرد». 3- موجب فساد می شود. امام صادق(ع) فرمود: «كسى كه عمل بدون علم انجام دهد افسادش بيشتر از اصلاحش است». 4- موجب عدم پیشرفت است. امام علی(ع) می فرماید: «عمل كننده بدون علم، از جاى خود حركت نمى كند».