لطف خدا 3 مطلب

لطف خداوند به انسان در آفرینش «پرندگان»

خداوند با آفرینش «پرندگان» چه لطفی به انسان کرده است؟

تنها یکی از برکات وجود پرندگان برای انسان «کشتن حشرات و جوندگان موذی» است؛ مأموریتی که انجام آن به وسیله سموم یا مواد بیولوژیکی و ویروس ها برای انسان بسیار پرزحمت و هزینه زاست در حالی که پرندگان در ازای دانه های معدودی که از مزارع انسانها برمی دارند، شر میلیون ها حشره را از سر انسان کم می کنند و دانشمندان می گویند: «جهان بدون پرندگان، جهانی قحطی زده و طعمه حشرات است».

روزى بدون زحمت

چگونه خداى متعال مواهبى را بدون تلاش به انسان عطا مى کند؟

اینکه گاهی بدون زحمت مواهبی مثل نور آفتاب، باران، عقل و... به لطف خدا نصیب انسان می شود تصادفی نیست بلکه حساب این گونه روزى ها از روزى هائى که با تلاش و کوشش به دست مى آیند جداست و اگر به طور صحیح استفاده نشود از دست خواهد رفت. در روایات هم به هر دو نوع روزی اشاره شده؛ لذا نباید به بهانه مقسم بودن روزی دست از تلاش برای تأمین زندگی مادی و معنوی بهتر برداشت.

تضمین روزى

منظور از تضمین روزى تا پایان عمر چیست؟

طبق آیه 6 سوره هود، هیچ دابّه اى در روى زمین نیست، مگر این که رزق و روزى آن بر خدا است). با این حال باید به دنبال روزی رفت چراکه مقدر شدن روزی مشروط به تلاش و کوشش است، نه اینکه با سستی بهانه دست دشمنان داد تا مذهب را عاملی برای رکود اقتصادی و استثمار محرومان قرار دهند. ضمن اینکه سیره پیامبران و امامان نیز تلاش برای رزق و روزی بوده است. آیات و روایات مربوط به معین بودن روزی برای کنترل افراد حریص می باشد.

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

قال رسول الله(صلى الله عليه وآله):

مَنْ حجَّ أوِ اعْتَمَرَ فَلَمْ يَرْفَثْ وَلَمْ يَفسُقْ يَرْجِع کَهَيئَةِ يَوْم وَلَدَتْهُ اُمُّهُ.

کسى که حج يا عمره انجام دهد و در آن گناه و فسقى مرتکب نگردد، برمى گردد، همانند روزى که از مادر متولد شده است.

سنن دارقطنى: 2 / 284