خداوند در آيات 7 تا 9 سوره غافر (انسان) می فرمايد: «فرشتگانى كه حاملان عرشند و آنها كه گرداگرد آن [طواف مى‏ كنند] تسبيح و حمد خدا مى‏ گويند و به او ايمان دارند و براى مؤمنان استغفار مى‏ نمايند * [عرضه مى‏ دارند] پروردگارا! آنها را در باغهاى جاويدان بهشت كه به آنها وعده فرموده‏ اى وارد كن، همچنين صالحان از پدران و همسران و فرزندان آنها را كه تو توانا و حكيمى * و آنها را از بديها نگاهدار، و هر كس را در آن روز از بديها نگاهدارى مشمول رحمتت ساخته‏ اى و اين است رستگارى بزرگ».

در اين آيات، حاملان عرش الهى راه و رسم دعا را به مؤمنان مى‏ آموزند: نخست تمسك به ذيل نام پروردگار (رَبَّنا). سپس او را به صفات جمال و جلالش ستودن و از مقام رحمت و علم بى پايانش مدد خواستن. سرانجام وارد در دعا شدن، و مسائل را به ترتيب اهميت خواستن و با شرائطى كه زمينه استجابت را فراهم مى‏ سازد مقرون ساختن. سپس دعا را با ذكر اوصاف جمال و جلال او و توسل مجدد به ذيل رحمتش پايان دادن. حاملان عرش الهی در اين دعا روى پنج وصف از مهم ترين اوصاف الهى تكيه مى‏ كنند ربوبيت، رحمت، قدرت، علم و حكمت او.

با اينكه خداوند بر همه چيز توانا است و هر چه اراده كند بلافاصله انجام مى گيرد با اين حال قرآن تاكيد دارد كه خداوند كارهاى جهان را تقسيم كرده است و بر عهده گروه هايى از فرشتگان قرار داده است تا كارهاى مهمّ آفرينش و تشريع را به نحو شايسته انجام دهند. فرشتگانى كه به عنوان مبلّغان وحى، حاملان عرش، مراقبان اعمال انسان، مامور قبض روح، تقسيم روزي، گسترش ابر و باران، ابلاغ مقدرات الهي در طول يك سال هستند مشغول انجام وظائف خود هستند. در نتیجه تقسیم مسئولیت ها در نظام اجرائى «حكومت اسلامى» نیز لازم و ضروری است.

خداى متعال در آیه 68 سوره «زمر» می فرماید: پس از دمیده شدن در صور، همه اهل آسمان ها و زمین مى میرند، سپس گروهى را استثنا مى کند. درباره این که آنها چه کسانی اند نظراتی وجود دارد: گروهى معتقدند: آنها جمعى از فرشتگان بزرگ خدا همچون «جبرئیل»، «میکائیل»، «اسرافیل» و «عزرائیل» مى باشند. بعضى، حاملان عرش خدا را نیز بر آن افزوده اند و بعضى دیگر، ارواح شهدا را مستثنا دانسته اند. ولى از ذیل بعضى از روایات استفاده می شود که این گروه باقى مانده نیز، سرانجام مى میرند.

 «عرش» مجموعه جهان هستى است که قلمرو حکومت الهي است و به وسيله فرشتگان که مجريان فرمان الهي اند، تدبير مى شود. در روایتى آمده: «حاملان هشتگانه عرش خدا در قیامت چهار نفر از اولین، و چهار نفر از آخرین هستند، اما چهار نفر از اولین«نوح»، «ابراهیم»، «موسى» و«عیسى» مى باشند، و چهار نفر از آخرین «محمّد(ص)»، «على»، «حسن» و «حسین»(ع) هستند.