منظور از حمد و ستایش خداوند در آخرت که در آیه اول سوره سبأ به آن اشاره شده این است که: گرچه آخرت دار تکلیف نیست ولی بندگان خدا او را عاشقانه حمد می کنند یا اینکه بهشتیان او را به خاطر فضلش و دوزخیان به خاطر عدلش حمد می کنند و یا چون حجاب ها برداشته شده همه با خلوص نیت زبان به حمد می گشایند. این حمد، نه تنها از زبان انسانها و فرشتگان است، که از تمام ذرات جهان هستى نیز، زمزمه حمد، به گوش مى رسد.