با توجه به قرائن موجود در این آیه و آیات دیگر، منظور از «خلق» آفرینش نخستین و منظور از «امر» قوانین و نظاماتى است که به فرمان خدا در جهان حکومت مى کند و آنها را در مسیر خود رهبرى مى نماید. بعضى از فلاسفه مایلند عالم «خلق» را عالم «ماده» و عالم «امر» را عالم «ماوراء مادّه» بدانند؛ ولى این نظریه با موارد استعمال «امر» در قرآن  ناسازگار است.