وى از نژاد ترك و خادم و كاتب امام حسين(ع) بود و با زبان عربى آشنايى داشت. روز عاشورا از امام اذن گرفت و به ميدان رهسپار شد و پس از آنكه جنگ نمایانی کرد به زمين افتاد. امام(ع) بر بالينش حاضر شدند و چون ابراز علاقه او را نسبت به خود دیدند گريان شده، در كنارش نشستند و صورت بر جبينش نهادند و غلام در این حال به درجه رفیع شهادت نائل آمد.