زمانی که عمر خود را در آستانه مرگ دید، شورایی شش نفره متشکل از على(ع)، عثمان، طلحه، زبیر، سعد بن ابى وقاص و عبد الرّحمان بن عوف تشکیل داد.  از آن جا که عمر خلافت خود را مرهون خدمت عثمان می دانست، شورا را به گونه ای تنظیم نمود که محصول آن، خلافت عثمان باشد، زیرا عبدالرحمن داماد عثمان بود و طلحه  نیز پسر عموی عایشه بود و سعد بن ابی وقاص با امام دشمن بود و تنها زبیر در آن جمع، جانب امام را گرفت.