علت اينكه امام زمان(عج) خود را به مؤمنان مورد وثوق نشان نمی دهد اين است كه حضرت بايد براي تأييد ادعايش معجزه بياورد و اين كار باعث مي شود كه افراد حيله گر ادعاى رؤيت كنند.
درباره «صحابه» تعاریف کاملا متفاوتى از سوى علماى اهل سنّت ارائه شده است: بخاری و احمد بن حنبل هر کس از مسلمانان را که پیامبر(ص) را حتی برای لحظه ای دیده باشد، «صحابه» می دانند. بعضى دیگر مثل قاضى ابوبکر مى گوید: «... عرف امّت این واژه را تنها به کسانى اطلاق مى کنند که مدّت قابل ملاحظه اى با آن حضرت مصاحبت داشته اند...». بعضى مانند سعید بن المسیّب گفته است : «صحابى پیامبر(ص) تنها کسانى هستند که حدّاقل یک یا دو سال با آن حضرت بوده و در یک یا دو غزوه با رسول خدا شرکت جسته اند».
قالَ الرّضا عليه السّلام :
يَا ابنَ شَبيبٍ! اِنْ کُنْتَ باکِياً لِشَئٍ فَاْبکِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلىّ بْنِ اَبى طالبٍ عليه السّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ کَما يُذْبَحُ الْکَبْشُ.
بحارالانوار، ج 44، ص 286