از مجموعه رواياتی که از ائمّه عليهم السلام وارد شده است، به دست مى‏ آيد كه وعده الهى در مورد مستجاب شدن دعاها بى ‏قيد و شرط نبوده است؛ بلكه دعا داراى شرايطى است كه دعاكنندگان بايد شرايط دعا راتحصيل، و موانع آن را از سر راه خود بردارند:   شرط اوّل اجابت دعا، شناخت صفات جلال و جمال و فعل و اسماء الله الحسنى است كه هر كس بايد به اندازه توان خود اين شناخت را به دست آورد. دومين ‏شرط اجابت دعا، نيّتِ‏ صادق و پاك و قلب با اخلاص و بدون ريا است. سومين ‏شرط تغذيه حلال است؛ تغذيه حلال نه تنها در دعا مؤثّر است، بلكه در تمام عبادت ‏هاى انسان نيز تأثير دارد. چهارمين شرط اجابت دعا، حضور قلب است.

برای ترس از عظمت خداوند و کیفر او، در آیات و روایات ثمراتی بیان شده است از جمله: 1- انسان خائف از عذاب ستمگران عبرت می گیرد و به محاسبه اعمال خود می پردازد؛ قرآن می فرماید: «إِنَّ فِى ذَلِكَ لآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ» 2- خوف الهی منجر به رسیدن به بهشت می شود. 3- خوف از خدا مانع گناه می شود. 4- معرفت الهی هدیه ای است که خدا به فرد خائف عطا می کند و این شناخت و علم باعث استجابت دعا می شود. 5- خائف از ترس نرسيدن به قرب الهی شب و روز در حال تلاش است تا به سرمنزل مقصود برسد.