آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از برخى روايات استفاده مى شود كه گاهى اوقات، خداوند دعاى مؤمنان را اجابت نمى  كند و در عوض، گناهانى را از آنها مى آمرزد و يا آن را براى آخرت ذخيره مى سازد. گاهی نيز انسان بر اثر بى ‏اطّلاعى، حاجتى را با تمام وجودش از خدا مى خواهد كه به ضرر اوست. خداوند به لطفش آن چيز را دريغ مى ‏ دارد و به جاى آن، نعمت ديگرى به او مى بخشد؛ زيرا معلومات ما محدود و ناقص است و علم بى ‏پايان، نزد خداست.

تبديل خواسته‏ ها؛ حکمت اجابت نشدن برخی دعاها

از برخى روايات استفاده مى شود كه گاهى اوقات، خداوند دعاى مؤمنان را [با وجود فراهم کردن شرايط استجابت توسط دعا کننده] اجابت نمى  كند و در عوض، گناهانى را از آنها مى آمرزد و يا آن را براى آخرت ذخيره مى سازد.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «هر مسلمانى كه دعا كند، دعايش به اجابت مى رسد: يا به زودى در دنيا خداوند حاجتش را برآورده مى سازد و يا براى آخرتش ذخيره مى ‏ كند و يا گناهانش را مى آمرزد».[1]

 در روايتى ديگرى آمده است: «گاه در قيامت، خداوند پاداش دعاهايى را كه در دنيا به اجابت نرسيده، به مؤمن مى دهد؛ در آن زمان مؤمن آرزو مى كند، اى كاش در دنيا هيچ دعايى به اجابت نمى  رسيد و همه آنها امروز به پاداش الهى تبديل مى شد».[2]

 اين را نيز بايد كاملًا توجّه داشت كه گاه انسان بر اثر بى ‏اطّلاعى، حاجتى را با تمام وجودش از خدا مى خواهد كه به ضرر اوست و اگر به آن رسد دنيا و آخرت او تباه مى شود، خداوند به لطفش آن چيز را دريغ مى ‏ دارد و به جاى آن، نعمت ديگرى به او مى بخشد؛ زيرا معلومات ما محدود و ناقص است و علم بى ‏پايان، نزد خداست.[3]