این آیه درباره ولید بن مغیره نازل شد که به پیامبر(ص) گفت: اگر نبوت راست است من به این مقام از تو سزاوارترم؛ زیرا هم سنّم بیشتر است و هم مالم. یا درباره ابو جهل است که گفت: ما و قبیله بنى عبد مناف در همه چیز با هم رقابت داشتیم تا این که آنها ادعا کردند پیامبرى از میان ما برخاسته که وحى به او مى شود. ولى ممکن نیست ما به او ایمان بیاوریم مگر این که بر ما وحى شود.

روزى ابوجهل سخت پیامبر را آزار داد. حمزه که تا آن روز درباره اسلام اندیشه مى کرد، در آن روز براى شکار به بیابان رفته بود. هنگامى که بازگشت، از جریان کار ابوجهل و برادرزاده خویش با خبر شده به سراغ ابوجهل رفت و چنان بر سرش کوفت که خون جارى شد، سپس حمزه به سراغ پیامبر(ص) آمد و اسلام را پذیرفت. آيه فوق در باره اين حادثه نازل گرديد و وضع ايمان حمزه و پافشارى ابو جهل را در كفر و فساد مشخص ساخت.