ابوالحسن على بن احمد جرجانى معروف به جوهرى، میزانى از موازین ادبیّات و یکى از پشتوانه هاى علوم عربى و از نوآوران و شگفتى آفرینان در صنعت شعر بوده است. وى از دست پرورده ها و ندیمان و شعراى صاحب بن عُبّاد بوده است. وی بعد از سال 377 و قبل از سال 385 در جرجان، و در حال حیات صاحب بن عُبّاد، دیده از جهان فرو بست.
جوهرى جرجانى در رابطه با غدیر چنین سروده است: أما أَخذت علیکم إذ نزلت بکم***غدیر خمّ عقوداً بعد أیمان/ هذا علیّ لمولى من بعثت له***مولى وطابق سرّی فیه إعلانی...؛ آیا هنگامى که با شما به غدیر خم رفتیم، پیمانهایى را پس از سوگندها از شما نگرفتم؟ این على مولاى هر کسى است که من بر او مبعوث شده ام، و سرّ و درون من درباره او مطابق با آشکار من است....، این پسر عموى من و عهده دار منبر من، و برادر و وارث من است، و اصحاب و برادران دیگرم این گونه نیستند.
قال علي (عليه السلام):
وَ الْحَجَّ تَقْوِيَةً لِلدِّين
خداوند حج را وسيله تقويت دين قرار داد.
نهج البلاغه: خ1