برخی بر حجاب ایراد گرفته و معتقدند ایجاد حریم میان زن و مرد، انسان را به جنس مخالف خود حریص تر می کند. در پاسخ می توان گفت: 1- درست است که ناکامی جنسی، و مبارزه با اقتضای غرایز در حدودی که مورد نیاز طبیعت است غلط بوده و عوارض وخیمی را در پی دارد، ولی برداشتن قیود اجتماعی مشکل را حلّ نمی کند. لذا برای آرامش غریزه دو چیز لازم است: یکی ارضای غریزه در حدّ حاجت طبیعی و دیگری جلوگیری از تهییج و تحریک آن. 2- تحریک جنسی که از پوشش حجاب پدید می آید، می تواند محرک شهوت برای ازدواج از راه مشروع باشد.

قطعاً خطراتى كه در عصر علم و تكنيك براى بشريت است به مراتب از خطرهاى عصرهاى پيشين بيشتر است. اشتباه است كه خيال كنيم منشأ انحرافات بشر هميشه نادانى بوده است. انحرافات بشر بيشتر از ناحيه غرايز و تمايلات مهار نشده است؛ از ناحيه شهوت و غضب است؛ از ناحيه افزون طلبى، جاه طلبى، برترى طلبى، لذت طلبى و بالاخره نَفْس پرستى و نفع پرستى است. آيا در پرتو علم همه اينها اصلاح شده و روح عدالت و تقوا و رضا به حق خود و حد خود و عفاف و راستى و درستى جايگزين آن شده است؟

عامل اساسى بازدارى انسان از گناه، یاد خدا می باشد و یکى از اسرار نماز هم این است که انسان را به یاد خدا مى اندازد. لذا مقصود قرآن که مى فرماید: «نماز انسان را از گناه باز مى دارد» این است که نماز موجب یاد خدا مى شود و اثر طبیعى آن ایجاد زمینه بندگی و ترک گناه در انسان است، ولى در عین حال ممکن است بر اثر ضعف توجّه به خدا، عوامل نیرومندترى اثر آن را خنثى سازد.