پيامبر(ص) براي رفع مشكل آب مدينه كه طبيعت سردي داشت و با مزاج مهاجرين سازگار نبود، دستور داد كه در ظرفهاى آب مقدار كمى خرما بريزند، به گونه اى كه رنگ و طعم آب عوض نشود و بعضى اسم اين آب را «نبيذ» گذاشتند. كم كم منافقین، سوءاستفاده كرده، خرماى بيشترى درون ظرفهاى آب ريختند، كه با گذشت زمان، آبها تبديل به شراب مست كننده خفيفى مى شد و بدين وسيله در لباس «نبيذ» شرابخوارى مى كردند.
استاد توفیق ابوعلم می گوید: زهرا(س) از فصاحت و بلاغت برجسته اى برخوردار بود، سخنانش داراى قافيه موزون و متناسب و زيبا و هم آهنگ بود. این ویژگی را در خطبه ای بكار برد كه به هنگام بيعت مردم با ابوبكر و مخالفت آن حضرت با او در مساله فدك ايراد كرد. او سخنورى برجسته بود، که دلها و احساسات را به لرزه مى آورد.
منظور از «صادقین» کسانى مى باشند که در میدان حمایت از آئین خدا، و جهاد و ایستادگى در برابر مشکلات و بذل جان و مال، صداقت و راستگوئى خود را به اثبات رسانده اند و منظور از «سؤال کردن از صدق صادقین» که درقرآن آورده شده، این است که آیا در اعمال خود، اخلاص نیت و صدق ادعاى خویش را به ثبوت مى رسانند یا نه؟
درباره نحوه تحقق این سوال دو احتمال می باشد: 1- در قیامت در دادگاه عدل پروردگار است. 2- و یا اینکه این سؤال جنبه سؤال عملى دارد، و در دنیا صورت می گیرد.
قسمت مهمى از سوره توبه پیرامون باقیمانده مشرکان و بت پرستان و قطع رابطه با آنها، و الغاء پیمان هائى که با مسلمانان داشتند، می باشد و قسمت دیگرى از منافقان و سرنوشت آنان سخن مى گوید. همچنین مباحثی پیرامون اهمیت جهاد ؛ انحراف اهل کتاب از حقیقت توحید؛ سفارش به اتحاد مسلمانان و مدح مهاجرین نخستین و سایر مؤمنان راستین و سرزنش انسانهای تنبل؛ بحث زکات و پرهیز از تراکم ثروت و لزوم تحصیل علم و وجوب تعلیم افراد نادان و مباحثى مانند: هجرت پیامبر(ص)، مسأله ماه هاى حرام، گرفتن جزیه و امثال آن.
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
اِنَّ النَّبىَّ لَمّا جائَتْهُ وَفاةُ جَعْفَرِ بنِ اَبى طالبٍ وَ زَيْدِ بنِ حارِثَةَ کانَ اَذا دَخَلَ بَيْتَهُ کَثُرَ بُکائُهُ عَلَيْهِما جِدّاً وَ يَقولُ: کانا يُحَدِّثانى وَ يُؤ انِسانى فَذَهَبا جَميعاً.
من لايحضره الفقيه ، ج 1، ص 177