ضرورت تحقق «حكومت عدل جهاني» در دنيا به علت هاي مختلفي از جمله تحقق هدف غايى خلقت، گرايش فطرى به اين نوع حكومت، جايگزين شدن عدالت به جاي ظلم و فساد و فراهم شدن زمينه لازم براي سير كمالي انسان در سطح گسترده است.
رهبری در اسلام، تفاوت اساسی با دیدگاه «مادیون» دارد. از این رو رهبری در نگاه «مادیون»، در محدوده اداره شئون زندگی مادی بشر خلاصه می شود؛ اما رهبری در اسلام، سبب گسترش نظم و عدالت، و رفع ظلم است. از این رو قرآن می فرماید: «چون میان مردم حکم کنید به عدالت داوری کنید». از سویی «مادیون»، تمام تلاش خود را به عالم دنیا معطوف داشته اند، اما اسلام، دنیا را مقدّمه ای برای عالم آخرت می داند. همچنین توجه «مادیون» به مسائل مادی، آنان را از اعتقاد به حقیقتی به نام روح و ارزش های اخلاقی باز می دارد ...
انسان تا در این دنیا هست و رشته حیاتش باقى است و تا وقتى که مرگ مستقیماً به او روى نیاورده است، مهلت براى توبه کردن دارد. تنها در وقتى که انسان در چنگال مرگ گرفتار است و هیچ امیدى به نجات ندارد، توبه مورد قبول واقع نمى شود.
«یوم الجمع» روزي است كه خداوند، همه جن و انس و حتى ملائكه مقربين را در آن جمع مى كند. تعبیر «يوم الفصل»؛ (روز جدايى) بيانگر جدايى ها در آن روز عظيم است؛ جدايى حق از باطل، جدايى صفوف مؤمنان از كافران و ... «یوم الخروج» نیز روز خارج شدن است از مرگ به حيات و از عالم برزخ به عالم آخرت است.
امام علی(ع) درباره نزديك بودن «مرگ» مى فرمايد: «ميان شما و بهشت و دوزخ فاصله اى جز فرا رسيدن مرگ نيست. مقصدى كه گذشتن لحظات، فاصله آن را مى كاهد و عبور ساعت ها آن فاصله را نابود مى كند، سزاوار است كه بسيار كوتاه باشد». در عبارت ديگر مي فرمايد: «هر نَفَسى كه انسان مى كشد يك گام به مرگ نزديكتر مى شود». همچنين مي فرمايد: «آن امر غايبى كه گذشتِ شب و روز، آن را به پيش مى راند سزاوار است به سرعت فرا رسد! مسافرى كه با سعادت يا با شقاوت فرا مى رسد و بايد بهترين آمادگى را براى استقبال از او داشت».
قالَ الباقر عليه السّلام :
بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.
بحارالانوار، ج 44، ص 258