تفاوت فضائل اخلاقی در «زنان» و «مردان»

امام علی(علیه السلام) چه صفاتی را برای «زنان» پسندیده، و برای «مردان» ناپسند می داند؟

امام علی(ع) با اشاره به تفاوت فضائل اخلاقی در «زن» و «مرد» می فرماید: «خصلت هاى نيك زنان، خصلت هاى بد مردان است؛ تكبر و ترس و بخل، زن متكبر بيگانه را به خود راه نمى دهد، زن بخيل باشد مال خود و همسرش را حفظ مى كند و...»؛ البته بديهى است سخن امام(ع) به صورت مطلق و فراگير نيست كه در همه جا باید متكبر، يا ترسو و يا بخيل باشد؛ بلكه منظور مواردى است كه در صورت نداشتن اين صفات به عفت يا امانت او لطمه مى زند. از سویی زن و مرد در بسيارى از صفات فضیله يكسان است؛ مانند تقوا و پرهيزكارى و عبادات و ... .

نقش قرآن در زنده نگه داشتن یاد صالحان

چرا قرآن یاد و نام پاکان و صالحان را زنده نگه داشته است؟

قرآن در آیات متعدد، بر لزوم زنده نگه داشتن یاد پیامبران الهی و بازخوانی سرگذشت درس آموز شخصیت های تاریخی تأکید می کند و مسلما هدف از بازگویی یاد و خاطره این افراد، بیان صلاحیت ها و فضائل اخلاقی و برنامه های سازنده آنان بوده است.

توحید ریشه همه نیکی ها

اصل توحید در بیان اصول اعتقادی از چه جایگاهی برخوردار است؟

 امام علی(ع) در بیان اصول اعتقادی توحید می فرماید: «شهادت به توحید پایه اصلى ایمان و ریشه و قوام آن است، و همچنین سرچشمه همه نیکیها، و سبب جلب خشنودى خداوند، و موجب طرد و دورى شیطان است». در حقیقت تمام اصول و فروع اعتقادی اسلام تبلورى از توحید است نه اینکه توحید اصلی در کنار دیگر آموزه ها باشد. همه انبیاء الهی داعیان یک مکتب و مبلغان و منادیان یک برنامه بودند. فضائل اخلاقی از توحید، و رذائل اخلاقی از شرک سرچشمه می گیرد و در قیامت نیز اعمال مردم بر اساس یک معیار واحد مورد قضاوت قرار می گیرد.

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

رسول اللهِ(صلى الله عليه وآله)

أعطُوا الأجيرَ أجرَهُ قَبلَ أَنْ يَجِفَّ عَرَقُهُ، وأعْلِمْهُ اَجرَهُ وَ هُوَ في عملِهِ

مزد کارگر را بدهيد پيش از آن که عرقش خشک شود و در همان حال کار، مزدش را برايش مشخص کنيد

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 40