در روايات اسلامى آمده است كه زمين از «حجت الهى» خالى نمى شود؛ و اگر در روى زمين تنها دو نفر باقى بمانند يكى از آنها حجت الهى است؛ چرا که خداوند بزرگوارتر از آن است كه زمين را بدون امام عادلى رها سازد. آری اگر حجت الهى ساعتى در زمين نباشد زمين متزلزل مى‌شود و اهلش را فرو مى برد و لذا آخرين كسى كه در جهان از دنيا مى رود امام است.

در هر اجتماعی اختلافاتی بین افراد آن رخ می دهد، که نيازمند به يك شخصى است تا سخن و رفتارش، حجّت قاطع و ميزان حق و باطل باشد تا اگر در مسائل و محتواى آن دين، اختلافى پيش آمد، با مراجعه به او اختلافات حل شده، دين از انحراف مصون بماند. در دين مقدّس اسلام نيز، وجود چنين انسان هایى بعد از پيامبر(ص) ضرورى است و گرنه برداشت هاى مختلف از دين بقاى آن را به صورت صحيح در فرهنگ جامعه به خطر مى اندازد.

در حدیث معروفى از امام باقر(ع) نقل شده، که «ولایت» (رهبرى) را پنجمین و مهم ترین رکن اسلام معرفى مى کنند، در حالى که «نماز»، «روزه»، «زکات» و «حج» که جنبه هاى اجتماعى اسلام را بیان مى کند، چهار رکن دیگر اسلام می باشد. سپس امام(ع) اضافه مى کند: «هیچ چیز به اندازه ولایت و رهبرى اهمیت ندارد»، چرا که اجراى اصول دیگر در سایه آن خواهد بود.