دعا و نيايش در هر زمان خوب و سازنده است، ولى به هنگام انجام كارهاى مهم كه انسان نياز به نيرو و توان بيشترى دارد، از اهميت ويژه‏ اى برخودار است. به همين دليل اولياء اللّه همواره در كارهاى مهم دست به درگاه پروردگار بر مى‏ داشتند، و با دعا و ياد او توان و نيرو مى گرفتند، و با توكل بر ذات پاكش آرام مى‏ يافتند، و بدون ترس و واهمه از عظمت مشكلات، به جنگ آنها مى‏ رفتند، چراكه مى‏ دانستند هر مشكلى در برابر اراده حق سهل و آسان است.

منظور از «اخلاص» و خلوص نيّت، اين است كه انگيزه تصميم گيرى تنها خدا باشد. در آيات قرآن مجيد و روايات اسلامى، به كمتر چيزى به اندازه اخلاص نيّت اهمّيّت داده شده است. اخلاص نيّت عامل اصلى پيروزى در دنيا و آخرت شمرده شده است؛ و هر عملى بدون اخلاص نيّت بى ارزش است. از آيات متعدّد قرآن که در این زمینه وارد شده به خوبى استفاده مى شود كه اخلاص، اساس دين و شالوده محكم و ركن ركين آن است.

میزان صرفا ترازوی مادی نیست، بلکه به هر گونه وسیله سنجش اطلاق مى شود، چنان که در حدیثى مى خوانیم: «امیرمؤمنان و امامان از دودمانش ترازوهاى سنجشند». هم چنین امام صادق(ع) می فرمایند: «ترازوى سنجش همان عدل است». در حقیقت وجود اولیاء اللّه یا قوانین عدل الهى، مقیاس هائى هستند که انسان ها و اعمالشان را بر آنها عرضه مى کنند، وزن شان به همان اندازه است که با آنها شباهت و مطابقت دارند.

موازین وسیله سنجش است و منظور از آن در قرآن، اولیاء اللّه یا قوانین عدل الهى هستند که انسان ها و اعمالشان را بر آنها عرضه مى کنند، و وزن  هر کس به همان اندازه است، که با آنها  مطابقت دارد.