کنود به زمینى که چیزى از آن نمى روید می گویند و به انسان ناسپاس و بخیل نیز اطلاق مى شود. و معانی که برخی علما بیان کرده اند، مثل: انسانی که نعمت را فراموش می کند و خیرش کم است و... در واقع به همان ناسپاسى و بخل بر می گردد.